schommelbouwen

't ja dat het hier anders gaat dan in Nederland dat wisten we al. Maar een schommel bouwen is een compleet ander verhaal.

Remko is vorige week een boom wezen uitzoeken waar uit de houten balken gezaagd konden worden.

Vijf balken voor 220 real. Niks geen keurmerk, gewoon een boom van het veld. Er lagen enorme bomen. Echt voor een vermogen.

We hebben onze ogen uitgekeken. De Brazilianen ook, er liepen opeens vier blonde kinderen tussen de omgezaagde bomen te struinen. Het was een heerlijke gebied om foto's te maken.

Tussen de omgezaagde bomen maken de indianen houtskool. Ze verkopen dit in het dorp. Toen er een indaanse vrouw langs liep met nog maar twee tanden keek Jente haar ogen uit. Was ze nu nog aan het wisselen?

De balken zouden maandag klaar zijn. Euh sorry, morgenochtend liggen ze klaar. Dinsdag, euh we zijn aan het zagen. Het voordeel was dat we hebben kunnen zien hoe ze hier de balken zagen. Gewoon met de hand met een ketting zaag. Streep zetten en zagen maar.

In de zagerij werd er gezorgt voor een randje en de goede maat voor de koppelstukken. Ze zegen het gewoon uit de hand. niks meten. een beetje hier een beetje daar en het past.

Drie balken waren klaar en de zon begon te branden. We zijn toen eerst maar naar het internaat gegaan. Meenemende twee lifters.

Dat is hier wel mooi, als je plek hebt neem je mensen mee. Van de week na het zwemmen hebben we dit ook gedaan. Er stond een gezin met pech langs de weg. dezelfde weg als waar wij gestaan hebben alleen een stuk dichter bij de bewoonde wereld. We zijn gestopt en hebben oma, moeder en baby meegenomen.

Tig keer hebbe we gevraagd of de vader drinken in de auto had. Het was echt loei warm. hij zei van ja, we zullen er maar op vertrouwen. Onze lifters hebben we toen thuis afgezet.

Terug naar de balken. Eenmaal aangekomen bij het internaat hebben we de balken uitgeladen. Er kwam een discussie over de lengte van de balken. Ze waren veeeeeeeeeel te lang vonden ze. 3 meter. 1 in de grond en 2 erboven. Dat wordt een mooie Nederlandse schommel. Ze snapten er niks van. Ze hebben het los gelaten en vertrouwen op het Nederlandse verstand.

Eenmaal bezig snapten ze het steeds beter. Het inzicht van de schommelruimte ontbrak alleen. En dat was ook lastig uit te leggen.

Met een boor uit het jaar nu met een boorvermogen van, hoe zullen we het zeggen. Als je lang wacht komt je er ooit een keer door heen, zijn er gaten geboort. Remko zijn geduld kreeg een flinke oefening.

Ondertussen keken de kinderen hun ogen uit. En ik ook. Het super mooie hout werd geschilderd. Brazianen houden van kleur. Vertelde Remko. De schommel is echt mooi geworden en je kunt echt super hoog schommelen.

voor alle kinderen van de Hoeksteen , namens alle kinderen van het Semi internaat een super grote dank voor de mooie schommel.

Ze gaan er mega veel plezier van hebben